„ასე უნდა დაწყებულიყო დღესაც… ძალიან მინდოდა“ [თამრიკო წერეთლის მონატრება]

|

Loading

დღეს დილიდან ტელეფონს გამორთავს…

თუმცა ნამცხვარს მაინც აცხობს…

თავის მეორე ოჯახში (ბიბლიოთეკაში) უნდა წაიღოს…

მიაქვს თავისი ,,საშობაო”, მთელი წელი რომ ავსებდა ჭურჭელს ფერად_ფერადი ხილით…

მერე გაფრთხილებას მომცემს: სადმე არ თქვა დაბადების დღე რომ მაქვსო…

მერე, საღამოს, მაინც შეკაზმავს ტკბილ სუფრას, მაინც დაჯდება მის სამეზობლოსთან…

ასე უნდა დაწყებულიყო დღესაც… ძალიან მინდოდა …

მიყვარხარ…

არშესრულებულ წლის მატებას გილოცავ, ჩემო პაწაწინა…

იბრჭყვიალე სადაც ხარ…

შენი თამთა

რას ჩივი?